Czas Present Simple, zwany także czasem teraźniejszym prostym, jest bardzo ważnym konceptem w nauce języka angielskiego. Kiedy używamy go? Jak należy konstruować zdania? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź!
Present Simple – czasownik ‘to be’
Czasownik 'to be’ jest podstawowym czasownikiem i występuje głównie w prostych czasach w języku angielskim, chociaż istnieją też pewne wyjątki. Jego forma zależy od osoby, która go używa, dlatego warto poznać poszczególne odmiany jeśli chce się poprawnie posługiwać językiem.
- You are very kind. – Jesteś bardzo miła/miły. Jesteście bardzo miłe/mili.
- I am a musician. – Jestem muzykiem.
- The weather is sunny and warm today. – Pogoda jest dziś słoneczna i ciepła.
- We are from London – Jesteśmy z Londynu.
W języku angielskim stosując ‘you are’ można oznaczać zarówno pojedynczą, jak i mnogą liczbę. Struktura takich zdań jest bardzo prosta. Ten rodzaj konstrukcji jest typowy dla angielskiego języka, a ich tworzenie nie powinno stanowić trudności.
Czasownik 'be’ w języku angielskim można skracać, aby uzyskać efekt bardziej naturalnego brzmienia. Skrócona forma jest oznaczona poprzez dodanie apostrofu na miejsce brakujących liter i nie jest wymagane stosowanie spacji pomiędzy słowami, które zawierają apostrofy. Jest to popularne zwłaszcza w codziennym użyciu.
- You’re very kind.
- I’m a musician.
- The weather’s sunny and warm today.
- We’re from London.
→→→ Sprawdź też: Present Continuous.
W przypadku czasownika ‘być’ tworzenie pytań jest niezwykle proste. Wykorzystujemy w tym celu znaną metodę inwersji. Co to takiego? To po prostu zamiana kolejności słów w danym zdaniu, aby otrzymać pytanie. W odniesieniu do czasu Present Simple, podmiot i orzeczenie (czasownik 'być’) są zamieniane miejscami.
- Are you kind. – Czy jesteś miła/miły? Czy jesteście miłe/mili?
- Am I a musician? – Czy jestem muzykiem?
- Is the weather sunny and warm today? Czy pogoda jest dziś słoneczna i ciepła?
- Are we from London? – Czy jesteśmy z Londynu?
Zaprzeczenie zdań w czasie present simple używając czasownika ‘to be’ również nie jest trudne. Istnieją dwa sposoby – pierwszy z nich to pełna forma oparta na przeczeniu ‘not’, które pojawia się tuż po czasowniku ‘to be’.
- You are not very kind. – Nie jesteś miła/miły. Nie jesteście miłe/mili.
- I am not a musician. Nie jestem muzykiem.
- The weather is not sunny and warm today. – Pogoda nie jest dziś słoneczna i ciepła.
- We are not from London. – Nie jesteśmy z Londynu.
Drugi wariant to formy skrócone przeczenia w czasie Present Simple. Zazwyczaj używa się postaci, w której ‘not’ jest połączone z czasownikiem ‘być’. Jednak istnieje jeden wyjątek – jeśli mamy do czynienia z pierwszą osobą liczby pojedynczej – nie możemy skrócić ‘not’, więc skracamy czasownik ‘być’.
- You aren’t very young. – Nie jesteś miła/miły. Nie jesteście miłe/mili.
- I’m not a musician. – Nie jestem muzykiem.
- The weather isn’t sunny and warm today. – Pogoda nie jest dziś słoneczna i ciepła.
- We aren’t from London. – Nie jesteśmy z Londynu.
Jeszcze inną opcją jest skracanie czasownika ‘to be’.
- You’re not very kind. – Nie jesteś bardzo miła/miły. Nie jesteście bardzo miłe/mili.
- I’m not a musician. – Nie jestem muzykiem.
- The weather’s not sunny and warm today. – Pogoda nie jest dziś słoneczna i ciepła.
- We’re not from London. – Nie jesteśmy z Londynu.
Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, jeśli chodzi o inne czasowniki. Niemniej jednak, wszystko można wyjaśnić. Przybliżmy to bardziej!
Pozostałe czasowniki w czasie Present Simple
Dla większości osób używa Present Simple w tzw. pierwszej formie czasownika, czyli formy słownikowej – bez żadnych dodatków. Jedynym wyjątkiem jest trzecia osoba liczby pojedynczej, gdzie musimy dostawić końcówkę ‘-s’.
Często wystarczy zamiast końcówki ’-s’ dodać ’-es’, w zależności od końcówki wyrazu. Jeśli czasownik kończy się na -s, -z, -x, -sh, -ch lub pojedyncze -o, należy dodać końcówkę ’-es’,
- miss (nie trafić, przegapić) → misses
- buzz (brzęczeć) → buzzes
- mix (mieszać) → mixes
- wash (myć) → washes
- teach (uczyć) → teaches
- do (robić) → does
Jeśli czasownik kończy się na ‘-y’, a poprzedza go spółgłoska, dodajemy do niego ‘-es’, a dodatkowo również zamieniamy ‘y’ na ‘i’.
- carry (nosić, przenosić) → carries
- rely (polegać) → relies
- cry (płakać) → cries
Kiedy przed ‘-y’ jest samogłoska to dodajemy po prostu końcówkę ‘-s’:
- say (powiedzieć) → says
- pay (płacić) → pays
- obey (być posłusznym) → obeys
- stay (zostać) → stays
- buy (kupować) → buys
- play (grać, bawić się) → plays
W trzeciej osobie liczby pojedynczej w czasie Present Simple występuje specjalna forma czasownika ‘have’:
- have (mieć, posiadać) → has.
Present simple – tworzenie pytań i przeczeń
Do tworzenia przeczeń oraz pytań w Present Simple (z wyjątkiem ‘to be’ i nielicznych innych czasowników) używana jest tzw. zasada operatora, która opiera się na czasowniku „do” w teraźniejszości – „do” i „does”. Jest to słowo o charakterze auxiliowym, co oznacza, że nie ma swojego znaczenia „robić”, a jego funkcją jest zarówno tworzenie pytań i przeczeń, jak również pełnienie roli struktury gramatycznej. Należy pamiętać, że słowa tego typu nie powinny być przetłumaczone po prostu na inne języki.
Rozpocznijmy od tego, że dla przeważającej większości czasowników, w przeciwieństwie do czasownika 'być’, nie używa się inwersji (czyli zmiany kolejności słów), lecz dodaje się operator.
- Twierdzenie: You cook very well. (Dobrze gotujesz.)
- Pytanie zamknięte: Do you cook very well? (Czy dobrze gotujesz?)
- Pytanie otwarte: What do you cook very well? (Co potrafisz dobrze gotować?)
Należy pamiętać, że w trzeciej osobie liczby pojedynczej stosowany jest operator ‘does’. Oznacza to, że w danym zdaniu nie dodajemy końcówki ’-es’.
- Twierdzenie: He cooks very well. (On dobrze gotuje.)
- Pytanie zamknięte: Does he cook very well? (Czy on dobrze gotuje?)
- Pytanie otwarte: What does he cook very well? (Co on dobrze gotuje?)
Przeczenia w języku angielskim tworzy się za pomocą słów 'do’ lub 'does’ połączonych ze słowem 'not’, w formie skróconej – 'don’t’ i 'doesn’t’.
Twierdzenia:
- You cook very well. (Dobrze gotujesz.)
- He cooks very well. (On dobrze gotuje.)
Przeczenia:
- You don’t cook very well. You do not cook very well. (Nie gotujesz dobrze.)
- He doesn’t cook very well. He does not cook very well. (On nie gotuje dobrze.)
Zastosowanie czasu present simple
Present Simple używamy do wyrażania naszych codziennych czynności i określonych sytuacji, które nie mają konkretnego początku ani końca. Umożliwia to bardziej szczegółowe opisywanie naszych czynności, nawyków i rutynowych zadań.
- I leave my house at 8 am every Friday. – W każdy piątek wychodzę z domu o 8 rano.
- I never go to the gym on Saturdays. – Nigdy nie chodzę na siłownię w sobotę.
- She usually goes to the restaurant with friends on weekends. – Ona zwykle chodzi do restauracji z przyjaciółmi w weekendy.
- They rarely do exercises. – Oni rzadko ćwiczą.
Do opisywania częstotliwości wykonywania czynności używa się określeń:
- always (zawsze),
- usually (zazwyczaj),
- often (często),
- sometimes (czasami),
- rarely (rzadko),
- never (nigdy),
- every day (codziennie),
- every Monday (w każdy poniedziałek).
Present Simple stosujemy także do wyrażania naszych przekonań i opinii, uczuć, cech oraz długotrwałych sytuacji, które trwają bez zmian.
- I love you. (Kocham cię/was.) – uczucia,
- I work as an actress. (Pracuję jako aktorka) – zawód i długotrwała sytuacja,
- She is ill. (Ona jest chora.) – stan, w którym się znajduje,
- The coffee smells nice. (Kawa ładnie pachnie) – cecha kawy.
Kiedy mówimy o zjawiskach, które są powszechnie uznawane za prawdziwe, o prawach natury itp., Present Simple jest także używany.
- Earth goes around the Sun. (Ziemia krąży wokół Słońca.)
- Water boils in 100°C. (Woda wrze w 100°C.)
Inne czasowniki podobne do ‘to be’.
Mowa tu o grupie czasowników, które posiadają właściwości podobne do ‘to be’. Przy tworzeniu pytań nie potrzebujesz dodatkowego operatora i możesz dołączyć do nich słowo ‘not’ bezpośrednio. Inaczej niż w trzeciej osobie liczby pojedynczej, takie jak np. can, must, could, may, might czy should, nie mają one końcówki ’-s’. Można zatem powiedzieć, że te czasowniki działają trochę jak samodzielne czasowniki modalne.
- She can drive very well.
- Can she drive very well?
- She can’t drive very well.
